Pinksteren betekent ‘50ste dag’ en inderdaad we zijn nu vijftig dagen na de opstanding van Jezus uit de doden. En toch lezen we vandaag de passage uit het evangelie van Johannes waarin verslag wordt gemaakt van de eerste verschijning van de Heer aan zijn apostelen. We horen er van de deuren die van binnenuit vergrendeld zijn; de leerlingen zijn bang: angst voor het kruis, angst voor het lijden; ze zitten vol twijfels, angsten en onzekerheden! Ze weten dan ook nog niet dat Christus is opgestaan uit de doden én ze weten nog niet dat Hij op het punt staat hun leven voor altijd te veranderen. Een eerste belangrijke vraag die we ons nu zelf kunnen stellen is of ook wij de deuren gesloten hebben? – “Ja, dat moet wel, vanwege het Coronavirus!”, zult u mij zeggen. En ja, ook ik ben bang voor dit onzichtbare gevaar dat het Coronavirus is, en ja, ik maak me zorgen om de toekomst! Ok, maar wat te denken van het feit dat Jezus niet gehinderd is door gesloten deuren en dat Hij de leerlingen aangemoedigd heeft, door de werking van de Heilige Geest, om een draai aan hun leven te geven. De grote vraag voor ons is, zeker nu de maatregelen om de spreiding van het Coronavirus een halt toe te roepen versoepeld worden, of we door deze crisis bereid zijn om ons leven te veranderen?! Komen wij beter uit deze crisis of gaan we straks weer over tot de orde van de dag? De boodschap van Pasen én van Pinksteren is dat we ons inderdaad geen zorgen hoeven te maken over de dag van morgen: Jezus is daar, zoals de wind er is en waait waar hij wil. En Jezus is geloofwaardig, want Hij draagt nog steeds de wondentekenen van zijn lijden en sterven, omdat “er “geen grotere liefde is dan om je leven te geven voor degenen van wie je houdt” (Joh 15, 13). En de leerlingen waren "vervuld van vreugde" toen ze de Heer zagen. Dit is precies wat de Heer voor mij wil: Hij wil de vreugde, de vrede en de liefde van Zijn aanwezigheid in mijn leven aan mij doorgeven; Hij wil deel uitmaken van mijn leven, omdat Hij wil dat ik gelukkig ben. Hiervoor wil hij mij vullen met zijn Geest; hij wil dat ik "tempel van de Heilige Geest" ben. Dit zal zeker niet de moeilijkheden van het dagelijkse leven wegnemen, en daarom behoudt de verrezen Jezus de kenmerken van zijn Passie, maar zijn aanwezigheid in mij wil mijn leven echt betekenis geven: "En als Christus niet is opgestaan, [...] is ons geloof waardeloos "(1 Kor 15, 17). Het evangelie van deze zondag eindigt met een zending: “Zoals de Vader mij heeft gezonden, zo zend ik u.” In deze tijd doen we er alles aan om het Coronavirus een halt toe te roepen. Er is echter een virus die we juist zijn gang zouden moeten laten gaan: het is het 'virus' van Zijn liefde die geen grenzen kent. In de heiligen zien we hoe ze door dit ‘goddelijk’ virus aangestoken zijn: ze waren zó vervuld met de liefde van God dat ze deze absoluut wilden doorgeven aan eenieder die ze op hun levensweg tegenkwamen. Een heilige Franciscus begroette letterlijk eenieder met een liefdeswens: “Pax et bonum” – Vrede en alle goeds wens ik je toe! Dat is de zending van Jezus in praktijk gebracht. We zijn allen geroepen om als deze heiligen te leven en te handelen, we zijn allen geroepen door onze doop tot dezelfde heiligheid en tot dezelfde zendingsijver voor zielen. Laten we niet bang zijn om het ‘virus van de heilige Geest’, d.i. de vreugde, vrede en liefde van de Verrezen Heer om ons heen te verspreiden. En geef de duivel geen kans die ons de deuren van ons hart gesloten wil laten houden! Amen. P. Dr. Jos. Geelen C.R.L.