U bent, Heer, bent onze Vader, van oudsher heet U onze Beschermer. Waarom, Heer, liet U ons afdwalen van uw wegen? Waarom hebt U ons onbuigzaam gemaakt, zodat wij geen ontzag meer voor U hadden? Keer toch terug, omwille van uw dienaren, van de stammen die u toebehoren. Scheurde U maar de hemel open om af te dalen! De bergen zouden voor U beven. Geen oog zag ooit een god buiten U, die opkomt voor wie op hem wacht. U komt ieder tegemoet die van harte rechtvaardig handelt, die uw weg gaat, met U voor ogen. Maar nu bent U in toorn ontstoken, omdat wij gezondigd hebben. Hadden we maar de oude weg gevolgd, dan zouden we worden gered. Wij allen zijn onrein geworden, onze gerechtigheid is als het kleed van een menstruerende vrouw. Wij allen zijn als verwelkte bladeren, verwaaid op de wind van ons wangedrag. Er is niemand die uw naam aanroept, die zich ertoe zet uw hand te grijpen. U hebt uw gelaat voor ons verborgen, U hebt ons moedeloos gemaakt en ons overgeleverd aan ons eigen wangedrag. Toch, Heer, bent U onze vader, wij zijn de klei, door U gevormd, wij zijn het werk van uw handen. Laat uw grote toorn toch varen, Heer, houd onze schuld niet steeds in gedachten, maar zie ons aan: wij zijn toch uw volk?

Hoor ons, herder van Israël, U die troont op de cherubs, verschijn in luister; werp uw macht in de strijd, kom ons bij te staan. God van de heerscharen, keer toch terug, zie neer uit de hemel en let op uw wijngaard. Bescherm wat uw eigen hand heeft geplant, het stekje dat Gij hebt gekweekt. Laat uw hand op uw gunsteling rusten, op het kind, dat Gij groot hebt gebracht; Nooit meer zullen wij U verlaten: bewaart Gij ons leven, dan eren wij U.

Broeders en zusters, genade en vrede voor u vanwege God onze Vader en de Heer Jezus Christus! Steeds weer zeg ik God dank voor zijn genade, die u in Christus Jezus is gegeven. Want in Christus zijt ge, naarmate zijn getuigenis bij u ingang vond, in ieder opzicht rijk begiftigd met alle gaven van woord en kennis. Op dit punt komt gij niets te kort, terwijl gij vol ver­wachting uitziet naar de openbaring van onze Heer Jezus Christus. Hij zal u ook doen standhouden tot het einde, zodat u geen blaam treft op de dag van onze Heer Jezus. God is getrouw, die u geroepen heeft tot gemeenschap met zijn Zoon, onze Heer Jezus Christus.

In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen: Weest op uw hoede; weest waakzaam, want gij weet niet wanneer het ogenblik daar is. Het is er mee als met een man die in het buitenland vertoeft. Bij het verlaten van zijn huis heeft hij aan zijn dienaars het beheer overgedragen, aan ieder zijn taak toegewezen en de deurwachter bevolen waakzaam te zijn. Weest dus waakzaam, want ge weet niet, wanneer de heer des huizes komt, 's avonds laat of midden in de nacht, bij het hanegekraai of 's morgens vroeg. Als hij onverwachts komt, laat hij u dan niet slapend vinden. En wat Ik tot u zeg, zeg Ik tot allen: weest waakzaam!'

Mijn broeders, laten we niet langer treuzelen om tot God terug te keren (...) Als God jullie vandaag zijn genade aanbiedt, waarom maken jullie er dan geen gebruik van? Zeggen dat er geen haast is, dat je tijd hebt, is dat niet, mijn broeders en zusters, redeneren als dwazen?

 Zie, waartoe zijn jullie in staat als jullie ziek zijn? Helaas, tot helemaal niets; jullie kunnen niet eens een fatsoenlijke daad van berouw verrichten, omdat jullie zo in beslag genomen worden door jullie lijden, dat jullie helemaal niet denken aan jullie verlossing. Doe tenminste voor je arme ziel wat je doet voor je lichaam, dat niets anders is dan een stuk afval en dat over enkele ogenblikken het voedsel zal zijn van de smerigste dieren. Wanneer je gevaarlijk gewond bent, wacht je dan zes maanden of een jaar om de geneesmiddelen toe te passen, waarvan je denkt dat ze nodig zijn om jezelf te genezen? Waarom doen jullie niet hetzelfde, mijn broeders en zusters, als je ziet dat je arme ziel bezoedeld en verminkt is door de zonde en onderworpen is aan de tirannie van demonen? Waarom wenden jullie je niet onmiddellijk tot de hemel voor hulp en nemen jullie geen toevlucht tot boetedoening?

 Ja, mijn broeders en zusters, het maakt niet uit hoe grote zondaars jullie ook zijn, als jullie op een dag de zonde willen verlaten, waarom verlaten jullie die dan niet vandaag, aangezien God jullie de tijd en de genaden geeft om dat te doen?

In die dagen sprak Daniël: Bij het visioen dat ik zag, verkeerde inwendig in verwarring en de beelden die door mijn hoofd gingen verontrustten mij. Ik trad op een der aanwezigen toe en vroeg hem naar de juiste betekenis van dat alles. Hij gaf mij de volgende verklaring. 'Die vier grote dieren zijn vier koninkrijken die de aarde zullen beheersen; daarna zullen de heiligen van de Allerhoogste het koningschap ontvangen en ze zullen het voor altijd, van eeuwigheid tot eeuwigheid bezitten.' Toen wilde ik de betekenis weten van het vierde beest, dat van alle andere verschilde, buitengewoon vreeswekkend was, tanden van ijzer had en klauwen van brons, dat vrat en fijnmaalde, en wat het overliet met zijn poten vertrapte; en wat de tien horens op zijn kop beduidden en de elfde, die opschoot en waarvoor er drie uitvielen; die hoorn had ogen en een mond vol grootspraak en zag er groter uit dan de andere. In mijn visioen zag ik dat die hoorn strijd voerde met de heiligen en hen overweldigde, totdat de hoogbejaarde kwam en recht verschafte aan de heiligen van de Allerhoogste en de tijd aanbrak dat de heiligen het koningschap in bezit namen. 'Het vierde beest,' zo vervolgde hij,' is een vierde koninkrijk dat op aarde zal bestaan; het zal van alle andere rijken verschillen; heel de aarde zal het verslinden, vertrappen en verpletteren. Die tien horens zijn tien koningen, die uit dat rijk zullen voortkomen en na hen komt er nog een elfde, die van de vorigen zal verschillen en drie koningen ten val zal brengen. Hij zal zich tegen de Allerhoogste richten, de heiligen van de Allerhoogste mishandelen en zich vermeten feesttijden en wet te veranderen. Ze zullen aan zijn macht zijn overgeleverd voor een tijd, tijden en een halve tijd. Het gerechtshof zal plaats nemen en men zal hem de heerschappij ontnemen en hem voorgoed te gronde richten en vernietigen. Dan zal het koningschap, de heerschappij en de luister van al de rijken onder de hemel gegeven worden aan het volk van de heiligen van de Allerhoogste. Zijn koningschap is een eeuwig koningschap en alle machten zullen hem dienen en gehoorzamen.'

Looft de Heer, alle mensenkinderen, Israël, prijst de Heer, Looft de Heer, priesters des Heren, al zijn dienaren, prijst Hem. Looft Hem, geesten van de rechtvaardigen, vromen, ootmoedigen, prijst de Heer.

In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen: Zorgt er voor dat uw geest niet afge­stompt raakt door een roes van dronkenschap en de zorgen des levens; laat die dag u niet als een strik onverhoeds grijpen, want hij zal komen over allen waar ook ter wereld. Weest dus te allen tijde waakzaam en bidt, dat ge in staat moogt zijn te ontkomen aan al die dingen die zich gaan voltrekken, en stand moogt houden voor het aangericht van de Mensenzoon.'

Mijn broeders [en zusters], om jullie de kracht van het gebed te laten zien en de genade die het jullie uit de hemel brengt, zal ik jullie vertellen dat het alleen door het gebed is dat alle rechtvaardigen het geluk hebben gehad om te volharden.

 Gebed is voor onze ziel wat regen is voor de aarde. Bewerk de aarde zoveel je wilt; als er geen regen valt, is alles wat je doet voor niets geweest. Op dezelfde manier kun je goede werken doen zoveel je wilt; als je niet vaak en zoals het hoort bidt, zul je nooit gered worden; want het gebed opent de ogen van onze ziel, laat haar de grootheid van haar ellende voelen, de noodzaak om haar toevlucht tot God te nemen, en doet haar vrezen voor haar zwakheid. Christenen vertrouwen voor alles op God alleen, en niet op zichzelf. Ja, mijn broeders, het is door het gebed dat alle rechtvaardigen hebben volhard. (...) Mijn broeders [en zusters], kunnen we zelf niet zien dat zodra we ons gebed verwaarlozen, we onmiddellijk de smaak voor de dingen van de hemel verliezen: we denken alleen maar aan de aarde; maar als we het gebed hervatten, voelen we de gedachte en het verlangen naar de dingen van de hemel in ons terugkeren. Ja, mijn broeders [en zusters], als we het geluk hebben in de genade van God te zijn, zullen we of onze toevlucht nemen tot het gebed, of we zullen zeker niet lang volharden op de weg naar de hemel.